Amarantus, zwany szarłatem należy do najstarszych zbóż. Jego właściwości sprawiły, że razem z kukurydzą fasolą i ziemniakami stanowił podstawę pożywienia indiańskich plemion.
Ziarna amarantusa są źródłem łatwo przyswajalnego (pełnowartościowego) białka. Należy zaznaczyć, że zazwyczaj rośliny nie posiadają całego kompletu aminokwasów egzogennych.
Zawiera witaminy z grupy B, a także antyoksydanty, tj. witaminę A, C, E (chronią one organizm przed wolnymi rodnikami, nadtlenków lipidowych oraz uczestniczą w profilaktyce chorób układu krążenia i chorób nowotworowych). | Amarantus jest bogaty w błonnik, który poprawia perystaltykę jelit i zapobiega chorobom układu pokarmowego. Doskonałe źródło manganu i selenu. Nasiona szarłatu bogate są w jedno- i wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które z kolei zmniejszają ryzyko chorób naczyniowo-sercowych. Skwalen zawarty w nasionach hamuje starzenie się komórek. 100 g amarantusa zawiera 248 mg magnezu, 159 mg wapnia oraz 7,6 mg żelaza. |
/ poradnikzdrowie.pl kreatorniazmian.pl
photos: google.pl